Σε αυτή τη βιοκλιματική κατοικία σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας (nZEB), μορφολογικά ακολουθήθηκε μία μινιμαλιστική κατεύθυνση με στόχο να ξεχωρίσουν τα πραγματικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά χωρίς περιττές διακοσμήσεις και υπερβολές, ακολουθώντας μοντερνιστικά πρότυπα. Η κεντρική ιδέα αναλύεται στην σύνθεση τριών βασικών όγκων, οι οποίοι διαχωρίζονται με βάση την λειτουργία τους αλλά και το υλικό τους – λευκό για τους κοινόχρηστους, ξύλο για τους ιδιωτικούς και εμφανές σκυρόδεμα για τους χώρους στάθμευσης. Εξίσου σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο βιοκλιματικός χαρακτήρας του κτίσματος αφού οι δύο κεντρικοί όγκοι «ανοίγονται» προς το νότο ενώ «γυρνάνε την πλάτη» στο βορρά. Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και η περιστροφή του ισόγειου λευκού όγκου κατά τέτοιο τρόπο ώστε να βρίσκεται ακριβώς κάθετα στο νότο. Αντίστοιχα, ο ξύλινος όγκος του ορόφου εξέρχεται σε πρόβολο 3 μέτρων προς την ανατολή δημιουργώντας ένα στέγαστρο για τους χρήστες, ιδανικό για τις απογευματινές ώρες. Ο ενεργειακός προσανατολισμός της κατοικίας, συμπληρώθηκε με την χρήση θερμομονωτικών υλικών αλλά και ενεργητικών συστημάτων, όπως φωτοβολταϊκό σύστημα 3kW.
