Η μορφολογική επίλυση αυτής της πολυκατοικίας 9 διαμερισμάτων στην Λεμεσό, βασίστηκε σε μία αφαιρετική σύνθεση συμπαγών όγκων και επιπέδων, που διαφοροποιούνται μεταξύ τους μέσω του υλικού τους. Επιλέχθηκαν γήινα και ειλικρινή υλικά, που χρησιμοποιήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να τονίσουν την απλότητα της αρχιτεκτονικής επίλυσης. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της λύσης, είναι η διαμόρφωση των εξωστών, η οποία μέσω της απόκλισης από την ορθοκανονικότητα, προσπαθεί να διαφοροποιηθεί γεωμετρικά από την στοίχιση και επαναληψιμότητα που συναντάται στις όψεις των τυπικών πολυκατοικιών. Ταυτόχρονα, διαφοροποιείται και η υλικότητά τους με την χρήση εμφανούς σκυροδέματος, ενώ η διάταξη των τριγωνικών οπών στο πλάι, προσφέρει ηλιοπροστασία, επιτρέποντας τον απαραίτητο αερισμό και θέα. Την ίδια στιγμή, η χρήση γυάλινων κιγκλιδωμάτων αποσκοπεί στην εξισορρόπηση της ενδεχόμενης βαριάς αίσθησης του συμπαγούς συνόλου. Τέλος, οι κοινόχρηστες κατακόρυφες κινήσεις εξυπηρετούνται από τον κεντρικό κατακόρυφο όγκο, ο οποίος είναι επενδυμένος με ξύλο, ενώ το κατακόρυφο άνοιγμα που αναπτύσσεται σε όλο το ύψος του, έρχεται να σηματοδοτήσει την λειτουργία του.
