Ο σχεδιασμός αυτής της κατοικίας με βιοκλιματικά στοιχεία στην Λεμεσό, στηρίχθηκε στον συνδυασμό δύο βασικών όγκων, οι οποίοι μετουσιώνονται στην τελική σύνθεση. Αυτοί περιβάλλονται από δύο πλαίσια τα οποία χαρακτηρίζουν μορφολογικά την σύνθεση ενώ παράλληλα λειτουργούν ως στέγαστρα παθητικού σκιασμού. Γενικότερα, ο σχεδιασμός κινείται με απλές γεωμετρίες αγγίζοντας τις σύγχρονες μινιμαλιστικές τάσεις, κάτι που οδήγησε στη χρήση ψυχρών χρωμάτων, μεγάλων ξύλινων επιφανειών και του ουδέτερου λευκού χρώματος. Οι χώροι διαχωρίζονται λειτουργικά σε δημόσιους και ιδιωτικούς και τοποθετούνται σε διαφορετικά επίπεδα, ισόγειο και όροφο, επιτυγχάνοντας μία λειτουργική διάταξη με πλήρη εκμετάλλευση των περιβαλλοντικών συνθηκών για εξοικονόμηση ενέργειας και επίτευξη θερμικής άνεσης για τους χρήστες. Η διάταξη των χώρων έγινε με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνονται οι απαραίτητες λειτουργικές συνδέσεις μεταξύ των εσωτερικών χώρων, ενώ παράλληλα ανοίγεται προς τον νότο εκμεταλλευόμενη τον φυσικό φωτισμό και την ηλιακή ενέργεια.
