Η μελέτη καταπιάνεται με ένα υφιστάμενο παραδοσιακό κτήριο της ημιορεινής Κύπρου. Το κτιριολογικό πρόγραμμα του έργου απαιτούσε την αποκατάσταση και επέκταση του κτιρίου, για να μετασχηματιστεί σε μία σύγχρονη κατοικία. Τα υφιστάμενα κομμάτια αποκαταστάθηκαν πλήρως, κρατώντας ανεπηρέαστη την ιστορικότητα και αυθεντικότητα του κτίσματος, ενώ οι αλλαγές και οι προσθήκες που απαιτούνταν από το κτιριολογικό πρόγραμμα, έγιναν χωρίς μιμητισμούς, αλλά με μορφολογική διάκριση του νέου με το παλιό. Έτσι, η προσθήκη που ενοποιεί την σύνθεση, αποτελείται από ένα επίπεδο εμφανούς σκυροδέματος, στο οποίο αγκυρώνεται ο μεταλλικός στατικός φορέας της προσθήκης. Ξύλινες περσίδες πλαισιώνουν τον όγκο της προσθήκης, λειτουργώντας παράλληλα και ως συσκευές παθητικής ηλιοπροστασίας. Η χρήση του συνδυασμού εμφανούς σκυροδέματος, μετάλλου και ξύλου στο καινούριο μέρος της σύνθεσης, έγινε για να διαχωρίσει την σύγχρονη οικοδομική τεχνοτροπία, από αυτή του παραδοσιακού μέρους του κτιρίου, η οποία αποτελείται από λιθοδομή.
