Στόχος της πρότασης ήταν, εισερχόμενος στο χώρο ο επισκέπτης να αντιλαμβάνεται μια αυστηρά καθορισμένη πορεία, γραμμική, ευθυτενή και διακριτή, που εισάγει σε τελετουργική πορεία απόδοσης φόρου τιμής, ισχυρά σηματοδοτημένη μέσα από τη μοναχικότητα και τα χαρακτηριστικά της: Το πρώτο απομεινάρι της έκρηξης, προβάλλει με τη στιβαρή του παρουσία∙ γίνεται το πρώτο αντίκρισμα της καταστροφής, σηματοδοτεί την αρχή της τελικής ευθείας. Τα 13 γλυπτικά σύνολα, σαν υλικές παρουσίες των δεκατριών ηρώων παρατάσσονται μπροστά του υπό γωνία, εντείνοντας την προοπτική. Τοποθετημένα σε εγγύτητα με τον κρατήρα, κοιτάζουν κατάματα την καταστροφή. Παράλληλα όμως, προσφέρεται στον επισκέπτη και μία διαφορετική βίωση των πραγμάτων, ως απαραίτητη όψη του ίδιου νομίσματος: 13 ανήσυχες γραμμικές πορείες, ξεκινούν από διαφορετικά σημεία της βασικής του πορείας. Χωρίς λογική συνοχή και διάταξη, διασταυρώνονται, μπλέκονται σε ένα παιχνίδι καταστροφικό με συγκεντρώσεις από απομεινάρια πάνω σε θραυσματικές βάσεις. Ο σκοπός της ύπαρξής τους δεν είναι λειτουργικός∙ είναι εκεί για να δηλώσουν την περιπλάνηση, τον πανικό και την ένταση, την έκθεση στο ανεπιθύμητο... Συνεργάτιδα Αρχιτέκτων: Άλκηστη Κάρτσιου Καλλιτέχνης: Μελέτιος Μελετίου
