Η σχεδιαστική πρόταση βασίζεται στην διείσδυση του πρασίνου στην περιοχή με την ανάπτυξη και εξάπλωση λωρίδων πρασίνου, αλλά και αντίστροφα την επιστροφή του νερού πίσω στον ποταμό με την δημιουργία ενός δικτύου «bioswales», τα οποία έχουν ως στόχο το φιλτράρισμα και εξυγίανση των επιφανειακών απορροών των ομβρίων υδάτων, προτού διοχετευτούν στον Πεδιαίο. Ο σχεδιασμός βασίζεται σε κάποιες απλές αρχές. Το πράσινο εξαπλώνεται υπό μορφή μακρόστενων λωρίδων, που εκτείνονται στην περιοχή, με αυτό το στοιχείο τελικά να δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε το έργο να αποτελέσει ένα συνδετικό στοιχείο αστικού τοπίου-πρασίνου-περιπατητή. Παράλληλα προτείνεται η ένωση δημόσιου με ιδιωτικό πράσινο κηρύσσοντας κάποια ιδιωτικά δέντρα ως μέρος του προγράμματός, κίνηση που αποτελεί μια έκφραση συμμετοχικότητας. Επιπρόσθετα, η δημιουργία πρασίνου πάνω σε τυφλούς τοίχους και η εκμετάλλευση κάποιων επίπεδων οροφών δημοσίων κτιρίων που μπορούν μεταγενέστερα να αναπτυχθούν σε πράσινες οροφές, διευρύνουν το πράσινο στοιχείο.
Ομάδα μελέτης: Ανδρέας Σαββίδης, Άννα Παπαδοπούλου, Κωνσταντίνος Βασιλειάδης, Δέσποινα Πάρπα, Γεωργία Μαζέρη, Άλκηστη Κάρτσιου, Μαρία Προκοπίου, Ιωάννα Γεωργιάδου.
