Πρόκειται για κτήριο που αποκαταστάθηκε το 2008 μετά από μελέτη που έγινε από το γραφείο μας.Ο ελιόμυλος/ελαιοτριβείο κτίστηκε περίπου το 1600 για την εξυπηρέτηση του χωριού. Από μορφολογική άποψη, το κτίσμα αποτελεί κλασσικό δείγμα της παραδοσιακής κυπριακής αρχιτεκτονικής. Αρχικά, το κτίσμα δεν είχε στέγη αλλά δώμα. Το 1948 ο εξοπλισμός εκσυγχρονίζεται, πράγμα που απαιτούσε την αύξηση του ύψους του ελιόμυλου και έτσι κατασκευάζεται η δίριχτη στέγη. Την δίριχτη αυτή στέγη διατηρήσαμε και κατά την αποκατάσταση του κτίσματος. Το 1960 ο ελιόμυλος σοβατίζεται εξωτερικά με τσιμεντοσουβά για να «προστατευθεί» η λιθοδομή. Αυτό παρατηρείται και σε άλλα κτίρια και πρόκειται ουσιαστικά για μια τάση της εποχής, που έχει τις ρίζες της στις «προσταγές» του Μοντέρνου Κινήματος. Ωστόσο, η συγκεκριμένη ενέργεια έφερε αντίθετα αποτελέσματα και αντί για προστασία, προκάλεσε ζημιές στη λιθοδομή, λόγω της συγκέντρωσης υγρασίας στο εσωτερικό της. Έτσι, ο εξωτερικός σοβάς απομακρύνθηκε και η λιθοδομή έγινε ξανά εμφανής. Τα κουφώματα αντικαταστάθηκαν όπου κρίθηκε απαραίτητο και κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τα παλιά σχέδια. Στο συγκρότημα τώρα στεγάζεται ένα μουσείο και τα γραφεία της κοινότητας.
